Şimdilerde Bellek deniyor sanırım hafıza saklamak muhafaza etmek anlamına gelen hıfz kelimesinden türemiş…

Bazı insanlar geçmişi hatta çocukluk anılarını dört beş yaşa kadar hatırlarken bazımız çok az hatırlarız, ya da çocukluk anılarımızı en ince ayrıntısına kadar hatırlarken dün yaptığımız bir çok şeyi anımsamayız. Bunlar hepinizin bildiği şeyler genelde insanlar çok mutlu oldukları ya da tam tersi çok hüzünlü anıları daha çok hatırlar duygusal anılar, erotik ya da aşk anıları , komik anılar…uzayıp gidiyor…Aslında beynimiz bellek bölümü neresiyse artık, sağlıklı çalışıyorsa dur ya şunu sileyim bir yararı yok zaten filan der mi..Der , diyebilir , neden demesin..zaten geçmişte yaşamak bu gün yapacak fazla bir şeyi kalmayanların işi , geçmiş sadece tecrübe biriktirir hatırladığımız her şey bize bir çok şey katmıştır da onun için geçmişten hiç mi ders almadın derler , yok almayız genelde biz insanoğulları garip canlılarız yani acayip , genelde hayvanlar geçmişten çok ders alırlar hatta genlerine işlemiştir bir kedi tehlike anında havaya doğru sıçrar mesela…çünkü karşı taraf bir tek bunu beklemiyordur , akıllıca bir savunma mekanizması , genelde insanlar gülerek tepki verirler de…

Peki canlıların hafızası var da şehirlerin bazı değerli taşların hafızası yok mu , var elbet , ağaç demiş ahh ah ne insanlar serinledi benim gölgeliklerimden kimler geldi geçti ya da bir şehir parkı kimleri misafir etmedim de şu insanların bana yaptığına bak filan..Çok uzun yıllar gitmediğiniz ama bir çok anınızı barındıran bir şehre ya da sokağa giderken heyecanlanır insan acaba değişmiş mi diye bir arkadaş bir dost bir sevgili ya da ne derseniz evet her şey değişir hiç bir şey belleklerimiz de kaldığı gibi durmayabilir…Bu arada ben yazının içinde kayboldum ve hava da çok sıcak…e sonuç..

Sonuçsuz bir yazı oldu belki de kendi kendimle biraz sohbet ettim ya da bir şey yazmış olmak için yazdım… Aslında bir sonuç vardı aklımda ama unuttum..:))

Reklam